Tasarım odaklı düşünme, tasarım kavramlarının (yeni ürünler, binalar, makineler, vb.) geliştirildiği bilişsel, stratejik ve pratik süreçleri ifade eder. Tasarım odaklı düşünmenin temel kavramlarının ve yönlerinin birçoğu, hem deneylerle hem de doğal bağlamlarda farklı tasarım alanlarında, bilgi ve pratiğe dayalı araştırmalar ve çalışmalarla tanımlanmıştır.12
Aynı zamanda tasarım odaklı düşünme, hem sosyal hem de iş bağlamında ürün ve hizmetlerin inovasyonu ile ilişkilendirilebilir.34 Diğer yandan tasarım odaklı düşünme, ürün ve hizmetlerde tasarımın ön plana çıkmasını sağlayıp teknik açıdan zayıflamasını ve hatta teknik bilgi ve becerilerin rolünü önemsizleştirmesi sebebiyle sıkça eleştirilmektedir.56
Tasarım odaklı düşünme, bağlam analizi, problem tespiti, çerçeveleme(bir araya getirme), fikir yürütme ve çözüm üretme, yaratıcı düşünme, eskiz ve çizim, modelleme ve prototip oluşturma, test etme ve değerlendirme gibi süreçleri kapsar. Tasarım odaklı düşünmenin temel özellikleri aşağıdakileri içerir:
Bryan Lawson, üç-boyutlu problem çözme teması üzerinde yaptığı deneyler ile sabit çalışmalarda, bilim adamlarının sorun odaklı stratejilerinden farklı olarak; mimarların çözüm odaklı bilişsel stratejiler kullandıklarını gözlemlemiştir.7 Aynı zamanda Nigel Cross, tasarımcıların, çözüm varsayımlarını, sorun hakkındaki anlayışlarını geliştirmenin bir yolu olarak kullanma eğiliminde olduğunu söylemektedir.8
Yenileştirim (inovasyon) sürecinin, beş aşamalı olarak açıklaması Plattner, Meinel ve Leifer tarafından şu şekilde açıklanmaktadır: problemi -yeniden- tanımlama, ihtiyaç duyma ve kıyaslama, fikir yürütme, inşa etme, test etme.9
Ayrıca Plattner, Meinel, ve Leifer, "Aşamalar yeterince basit olsa da, her şekilde, uyarlanabilir uzmanlığın; öğrenilebilir ve pratik olması için doğru kırılma (dönüm) noktalarının seçilmesinin ve sonraki adımın düşünsel, mantığa dayalı olarak tercih edilmesinin gerekliliğini vurgulamıştır.
1950'lerde yaratıcılık tekniklerinin geliştirilmesi ve 1960'larda yeni tasarım yöntemlerinin ortaya çıkması sonucunda bu yöntemlerin getirdiği sorunların çözümüne yönelik olarak tasarım odaklı düşünme fikri ortaya çıkmıştır. Tasarım odaklı düşünme üzerine yazan ilk yazarlar arasında "Yaratıcı Mühendislik" (1959) kitabıyla John E. Arnold ve "Tasarımcılar için Sistematik Yöntem" (1965) kitabıyla L. Bruce Archer bulunmaktadır.1011
Orijinal kaynak: tasarım düşüncesi. Creative Commons Atıf-BenzerPaylaşım Lisansı ile paylaşılmıştır.
Visser, W. 2006, The cognitive artifacts of designing, Lawrence Erlbaum Associates. ↩
Tim Brown. Design Thinking. Harvard Business Review, Haziran 2008. ↩
Lawson, Bryan. 1979. "Cognitive Strategies in Architectural Design". Ergonomics, 22, 59–68 ↩
Archer, L. Bruce. *Systematic Method for Designers.*Council of Industrial Design, H.M.S.O., 1965. ↩
Brown, Tim. "The Making of a Design Thinker." Metropolis Oct. 2009: 60–62. p. 60: "David Kelley ... said that every time someone came to ask him about design, he found himself inserting the word thinking to explain what it is that designers do. The term design thinking stuck." ↩
Buchanan, Richard, "Wicked Problems in Design Thinking," Design Issues, vol. 8, no. 2, 1992 Baharı ↩
Ne Demek sitesindeki bilgiler kullanıcılar vasıtasıyla veya otomatik oluşturulmuştur. Buradaki bilgilerin doğru olduğu garanti edilmez. Düzeltilmesi gereken bilgi olduğunu düşünüyorsanız bizimle iletişime geçiniz. Her türlü görüş, destek ve önerileriniz için iletisim@nedemek.page